Λεφτά (δεν) υπάρχουν πολλά. Σωστή διαχείριση υπάρχει;

Πέρασε ένας χρόνος από τότε που μέσα σε μια νύχτα το «λεφτά υπάρχουν» έγινε «λεφτά δεν υπάρχουν». Ασφαλώς και δεν γυρίσαμε στα πρώτα χρόνια του ανθρώπου που οι συναλλαγές γίνονταν με ανταλλαγές σε είδος. Επομένως λεφτά εξακολουθούν να υπάρχουν αλλά, ίσως, δεν έχουμε όσα θα θέλαμε για να ζήσουμε όπως ζούσαμε και καλύτερα. Ένα χρόνο τώρα διαβάζουμε γιατί δεν υπάρχουν, με αλήθειες και ψέματα να αναμειγνύονται σε ποσότητες ανάλογα με τη «σούπα» που θέλει να σερβίρει ο καθένας, με αναλύσεις που άλλος τις δέχεται και άλλος τις απορρίπτει.

Το ερώτημα που τίθεται είναι αν αυτά τα λεφτά που έχουμε, αυτά τα λίγα για τους διοικούντες, τα διαχειριζόμαστε σωστά. Ας κοιτάξει ο καθένας στο χωριό του, στο δήμο του. Λεφτά πολλά δεν υπάρχουν. Λόγια παχιά σε υποσχέσεις, κυρίως προεκλογικά, ακούμε πολλά. Αυτά τα λίγα έστω ποσά που ξοδεύονται πιάνουν τόπο; Για πόσα έργα δεν λέμε « αυτό δεν ήταν και αναγκαίο» ή « έγινε να εξυπηρετήσει ατομικά συμφέροντα και όχι το σύνολο».

Δεν αρκεί το θέλω ενός τοπικού άρχοντα αλλά χρειάζεται και το μπορώ. Ποιος επιβλέπει τους εργολάβους που κατασκευάζουν μικρά ή μεγάλα έργα αποτελεσματικά; Γιατί το δημόσιο έργο να στοιχίζει περισσότερο από το ιδιωτικό; Λίγοι από αυτούς που διαχειρίζονται το δημόσιο χρήμα το θεωρούν πράγματι σαν δικό τους και το ξοδεύουν με τη λογική που θα το ξόδευαν για το σπίτι τους. Αν έχουμε ένα ποσό να κτίσουμε ένα σπίτι, προσπαθούμε με αποτελεσματικό έλεγχο και διαχείριση όχι μόνο να φθάσει το ποσό αυτό αλλά να περισσέψει και για τα έπιπλα. Πόσοι από τους διοικούντες έχουν τη γνώση και την τόλμη να το κάνουν αυτό όταν μάλιστα κάποιοι από αυτούς δεν έχουν εργαστεί ποτέ και δεν ξέρουν πώς βγαίνουν τα λεφτά αλλά έχουν μάθει να ξοδεύουν τα έτοιμα.

Αυτοί που διαχειρίζονται ανθρώπινο δυναμικό δεν έχουν την τόλμη να ασκήσουν αποτελεσματική διοίκηση και να εμπνεύσουν με το παράδειγμά τους. Πολλές εργατοώρες χάνονται σε άσκοπες γραφειοκρατικές διαδικασίες αφού η κοινή λογική για την απλούστευση των διαδικασιών είναι δυσεύρετη στους διοικούντες.

Πόσα από τα μεγάλα δημόσια έργα ξεκινούν και δεν ξέρουμε πότε θα τελειώσουν, πόσο θα στοιχίσουν τελικά και πόσο προβλεπόταν. Και όταν ένα έργο με το καλό τελειώσει, αρχίζει μετά το ξήλωμα, αφού «τότε» διαπιστώνουν ατέλειες! Υπουργοί υπάρχουν, υπηρεσίες υπάρχουν. Ασκούν αποτελεσματική διαχείριση;

Στις επερχόμενες δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές είναι ευκαιρία να αφαιρέσουμε το δικαίωμα να μας διοικούν όλοι αυτοί που με τις αποφάσεις τους αλλά και με την πλημμελή διαχείριση δεν ωφέλησαν τον τόπο μας. Ας εκλέξουμε όχι με κριτήριο το κόμμα, το συγγένεια, τη φιλία, αλλά την θέλησή τους για δουλειά, τις γνώσεις τους, την προσωπική τους προκοπή και γενικά αυτοί που θα μπορέσουν να μας πείσουν για τις προθέσεις τους με εφαρμόσιμο πρόγραμμα και απαλλαγμένοι από κομματικές πρακτικές και πελατειακή νοοτροπία. Η Ευρυτανία στην νέα εποχή του «Καλλικράτη» πρέπει να αναγεννηθεί, διαφορετικά θα μπει οριστικά η ταφόπλακα...


Χρήστος Γιαννακόπουλος

(Χωριάτικοι Αντίλαλοι, τεύχος 130)