Κόμματα και Σύλλογοι
Οι σύλλογοι είναι ομάδες ανθρώπων με κάποια κοινά στοιχεία, όπως η καταγωγή για τους εθνικοτοπικούς , η γνώση για τους επιστημονικούς.
Επίσης υπάρχουν οι σκοποί κάθε συλλόγου, όπως διατυπώνονται στο καταστατικό του και είναι αυτοί που προσελκύουν τα μέλη τους.
Τα πολιτικά κόμματα, κυρίαρχα συστατικά μιας δημοκρατίας, ενώνουν ανθρώπους με κοινή ιδεολογία-οράματα – ιδανικά.
Σε κάθε κόμμα μπορούν να ανήκουν άνθρωποι που συμμετέχουν σε πολλούς συλλόγους χωρίς να ισχύει το αντίθετο, με την προϋπόθεση ότι δεν αντικρούονται οι σκοποί τους.
Το κάθε μέλος ενός συλλόγου μπορεί να είναι οργανωμένο σε κάποιο κομματικό μηχανισμό ή να ανήκει σε αυτόν, μπορεί και όχι, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν ενδιαφέρεται για την πολιτική. Ψηφίζει, έχει άποψη, την εκφράζει. Για να γίνει κάποιος μέλος ενός συλλόγου πρέπει να αποδεχτεί τις καταστατικές του αρχές και σκοπούς. Υπάρχουν όμως και «ανομολόγητοι» σκοποί που φέρνουν κάποιους κοντά στους συλλόγους. Είναι αυτοί που μπερδεύουν την κομματική ιδιότητα με τη συλλογική. Είναι αυτοί που θέλουν να χρησιμοποιήσουν τον σύλλογο για δεκανίκι σε κομματικές φιλοδοξίες. Ένας σύλλογος, δυστυχώς, με τέτοιους ανθρώπους δεν έχει μέλλον. Με μαθηματική ακρίβεια θα οδηγηθεί στη διάλυση του η θα παραμείνει σύλλογος-σφραγίδα. Τα υγιή μέλη δεν ανέχονται, ακόμα και αν πρόκειται για το δικό τους κόμμα, τέτοιες καταστάσεις. Και οι άνθρωποι που τις δημιουργούν, τις περισσότερες περιπτώσεις δεν είναι σε «εντεταλμένη υπηρεσία » από το κόμμα τους, αλλά οι ίδιοι από υπερβολική φιλοδοξία, κάνουν τελικά κακό μακροπρόθεσμα στο κόμμα τους.
Υπάρχουν όμως και μέλη που χρησιμοποιούν την κομματική τους ιδιότητα για το καλό του συλλόγου. Όταν διακριτικά χρησιμοποιείται αυτή η ιδιότητα για όφελος του συλλόγου, ο σύλλογος προοδεύει. Στην αντίθετη περίπτωση, που χρησιμοποιείται για το κομματικό συμφέρον, ο σύλλογος κομματικοποιείται και διαλύεται.
Οι κομματικοί σχηματισμοί πρέπει να κατανοήσουν ότι το όφελος από την «επιρροή» σε’ένα σύλλογο είναι πρόσκαιρο και να αποτρέπουν τα μέλη τους να επιδιώκουν κάτι τέτοιο. Τι μπορούν να κάνουν; Να μην αποδέχονται την «προϋπηρεσία τους» σε συλλόγους που κομματικά τους άλωσαν.
Μακριά τα κόμματα από τους πολιτιστικούς συλλόγους γιατί είναι απαραίτητη η ύπαρξή τους, όσο και αυτή των κομμάτων.
Χρήστος Γιαννακόπουλος
Παρασκευή 2 Οκτωβρίου 2009
Σάββατο 1 Αυγούστου 2009
Οι Ευρυτάνες δεν μένουν πια εδώ
Με αφορμή τις πρόσφατες εκλογές για την ανάδειξη των μελών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου , «ανέβηκα» στο χωριό μου. Μαζί με εμένα και άλλοι χωριανοί μου. Έτσι στο χωριό με τα δύο σπίτια το χειμώνα ψήφισαν 45!
Το ίδιο συνέβη και στα άλλα χωριά της Ευρυτανίας. Οι περισσότεροι πήγαν το μεσημέρι και έφυγαν το βράδυ. Ένα πέρασμα- προσκύνημα στο γενέθλιο τόπο.
Όλοι μας , παρατηρώντας το παρατημένο χωριό μας, κάνουμε την κριτική μας . Κυρίως στη δημοτική αρχή. Αυτό έπρεπε να γίνει έτσι, αυτό αλλιώς. Δεν μπορεί όμως να φταίει ο δήμαρχος για τα χορτάρια που βγήκαν στην αυλή του ακατοίκητου πατρικού μας σπίτι, ούτε για τα τοίχια που έπεσαν στα χωράφια μας. Ευθύνη έχει για πολλά άλλα, όπως την κατάσταση των δρόμων, τον καθαρισμό των πλατειών, των νεκροταφείων και γενικά για τους κοινόχρηστους χώρους, αλλά όχι για αυτά. Ευθύνη έχει επίσης για το ότι δίνει μεγάλη σημασία στους επισκέπτες των εκλογών για το τι θα πουν και όχι σι’ αυτούς που μένουν περισσότερο καιρό στο χωριό για να πάρει τις αποφάσεις για διάφορα θέματα.
Δυστυχώς, η εικόνα των χωριών μας, όσο και να μην μας αρέσει, οφείλεται στην εγκατάλειψη.
Δεν υπάρχουν άνθρωποι που να μένουν στα χωριά μας.
Γιατί όμως γυρίζουμε στα χωριά μας μόνο στις εκάστοτε εκλογές και μόνο για μία βδομάδα τον Αύγουστο; Μήπως οι λόγοι για τους οποίους φύγαμε στην δεκαετία του ’50 και ’60 είναι οι ίδιοι και σήμερα σε σύγχρονη έκδοση έτσι ώστε να μην μπορούμε να μείνουμε στα χωριά μας περισσότερο;
Θα αναφερθώ σε μερικά προβλήματα που αποτελούν εμπόδιο.
- Πολλά χωριά της Ευρυτανίας έχουν χαρακτηρισθεί κατολισθήσιμα. ( Όπως και το δικό μου τα Ψιανά που μελετήθηκε και αποχαρακτηρίσθηκε πριν μερικά χρόνια ένα μέρος του). Δεν μπορείς να κτίσεις σπίτι. Επομένως πως θα επιστρέψουν κάποιοι , άστεγοι; Ουδείς αυτό το πρόβλημα το αντιμετωπίζει σαν κύριο.
- Στο χωράφι που μεγάλωσες ίσως σκάβοντας, για να πας και να το «ορίσεις» πάλι πρέπει με χρονοβόρες διαδικασίες το Δασαρχείο να στο αποχαρακτηρίσει.
- Από το χωριό φύγανε με τα πόδια και ξυπόλυτοι οι περισσότεροι. Δεν μπορεί να γυρίζουν πίσω με τα πόδια πετώντας τις πέτρες από τον άθλιο χωματόδρομο.
Μπορεί η εικόνα των χωριών μας να μη μας αρέσει, αλλά είναι αποτέλεσμα που δεν μένουν άνθρωποι στα χωριά μας. Οι Ευρυτάνες δε μένουν πια εδώ! Αυτοί που έχουν την ευθύνη να σχεδιάσουν και να δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις πού πρέπει για να ξαναγυρίσουμε σι’ αυτά, δυστυχώς δεν μπορούν.
Χρήστος Γιαννακόπουλος
( ΧΩΡΙΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ ΤΕΥΧΟΣ 125 )
Το ίδιο συνέβη και στα άλλα χωριά της Ευρυτανίας. Οι περισσότεροι πήγαν το μεσημέρι και έφυγαν το βράδυ. Ένα πέρασμα- προσκύνημα στο γενέθλιο τόπο.
Όλοι μας , παρατηρώντας το παρατημένο χωριό μας, κάνουμε την κριτική μας . Κυρίως στη δημοτική αρχή. Αυτό έπρεπε να γίνει έτσι, αυτό αλλιώς. Δεν μπορεί όμως να φταίει ο δήμαρχος για τα χορτάρια που βγήκαν στην αυλή του ακατοίκητου πατρικού μας σπίτι, ούτε για τα τοίχια που έπεσαν στα χωράφια μας. Ευθύνη έχει για πολλά άλλα, όπως την κατάσταση των δρόμων, τον καθαρισμό των πλατειών, των νεκροταφείων και γενικά για τους κοινόχρηστους χώρους, αλλά όχι για αυτά. Ευθύνη έχει επίσης για το ότι δίνει μεγάλη σημασία στους επισκέπτες των εκλογών για το τι θα πουν και όχι σι’ αυτούς που μένουν περισσότερο καιρό στο χωριό για να πάρει τις αποφάσεις για διάφορα θέματα.
Δυστυχώς, η εικόνα των χωριών μας, όσο και να μην μας αρέσει, οφείλεται στην εγκατάλειψη.
Δεν υπάρχουν άνθρωποι που να μένουν στα χωριά μας.
Γιατί όμως γυρίζουμε στα χωριά μας μόνο στις εκάστοτε εκλογές και μόνο για μία βδομάδα τον Αύγουστο; Μήπως οι λόγοι για τους οποίους φύγαμε στην δεκαετία του ’50 και ’60 είναι οι ίδιοι και σήμερα σε σύγχρονη έκδοση έτσι ώστε να μην μπορούμε να μείνουμε στα χωριά μας περισσότερο;
Θα αναφερθώ σε μερικά προβλήματα που αποτελούν εμπόδιο.
- Πολλά χωριά της Ευρυτανίας έχουν χαρακτηρισθεί κατολισθήσιμα. ( Όπως και το δικό μου τα Ψιανά που μελετήθηκε και αποχαρακτηρίσθηκε πριν μερικά χρόνια ένα μέρος του). Δεν μπορείς να κτίσεις σπίτι. Επομένως πως θα επιστρέψουν κάποιοι , άστεγοι; Ουδείς αυτό το πρόβλημα το αντιμετωπίζει σαν κύριο.
- Στο χωράφι που μεγάλωσες ίσως σκάβοντας, για να πας και να το «ορίσεις» πάλι πρέπει με χρονοβόρες διαδικασίες το Δασαρχείο να στο αποχαρακτηρίσει.
- Από το χωριό φύγανε με τα πόδια και ξυπόλυτοι οι περισσότεροι. Δεν μπορεί να γυρίζουν πίσω με τα πόδια πετώντας τις πέτρες από τον άθλιο χωματόδρομο.
Μπορεί η εικόνα των χωριών μας να μη μας αρέσει, αλλά είναι αποτέλεσμα που δεν μένουν άνθρωποι στα χωριά μας. Οι Ευρυτάνες δε μένουν πια εδώ! Αυτοί που έχουν την ευθύνη να σχεδιάσουν και να δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις πού πρέπει για να ξαναγυρίσουμε σι’ αυτά, δυστυχώς δεν μπορούν.
Χρήστος Γιαννακόπουλος
( ΧΩΡΙΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ ΤΕΥΧΟΣ 125 )
Παρασκευή 8 Μαΐου 2009
Η Ευρυτανία … αύριο
Διαβάζομε κατά καιρούς για συνέδρια και ημερίδες που γίνονται με θέμα το παρελθόν του τόπου μας. Είναι πάρα πολύ σημαντικές οι προσπάθειες για την ανάδειξη της τοπικής μας ιστορίας. Χωρίς ιστορική μνήμη δεν υπάρχει μέλλον για ένα λαό, για ένα τόμο.
Είναι χρήσιμο να αναδειχτεί και να καταγραφεί η ιστορία κάθε χωριού και γενικότερα της Ευρυτανίας. Οι σύλλογοι των χωριών μαζί με την τοπική αυτοδιοίκηση έχουν των πρώτο λόγο σε αυτό. Η Πανευρυτανική Ένωση κυρίως, αλλά και άλλοι φορείς συντονίζουν τέτοιες πρωτοβουλίες σήμερα.
Πρέπει όμως να μας απασχολήσει και το «αύριο» της «πατρώας» γης μας. Χωρίς όραμα, πάλι δεν υπάρχει μέλλον για ένα τόπο. Αυτό το «όραμα» πρέπει να αναδειχτεί με τα δεδομένα του σήμερα, του χθες, και τις προβλέψεις του αύριο.
Πρέπει να φανταστούμε το μικρό χωριό μας, το σημερινό δήμο μας, το νομό μας πως μπορεί να είναι αύριο. Πως θέλουμε να είναι. Να βρούμε τι χρειάζεται να κάνουμε για να γίνει όπως το θέλουμε.
Κατά καιρούς έχουν γίνει επιστημονικά συνέδρια και ημερίδες με θέμα την ανάπτυξη. Στα συρτάρια και του πιο μικρού δήμου υπάρχουν σχετικές μελέτες, που δεν πρόκειται να εφαρμοστούν ποτέ. Δεν πρέπει να προσθέσουμε και άλλους φακέλους μελετών. Πρέπει, με διαφορετική αντίληψη να οργανωθούν συνέδρια και ημερίδες με θέμα το αύριο όπου η εφαρμοσιμότητα των προτάσεων θα είναι η κύρια παράμετρος, με την επιστημονική προσέγγιση βοηθό σε αυτή την κατεύθυνση. Συνέδρια όπου τον πρώτο λόγο θα έχουμε εμείς οι Ευρυτάνες οραματιζόμενοι το αύριο του τόπου μας.
Οι τοπικοί σύλλογοι, οι δήμοι και η νομαρχία πρέπει να έχουν τον πρώτο λόγο σι’ αυτό. Η Ομοσπονδία Ευρυτανικών Συλλόγων θα μπορούσε να έχει το ρόλο του συντονιστή αν αποβάλλει νοοτροπίες και πρακτικές. Οι πρόσφατες εξελίξεις , που την έχουν φέρει στα πρόθυρα της διάλυσης επαναφέρουν ως επίκαιρη όσο ποτέ την πρόταση μου για δημιουργία ενώσεων συλλόγων κατά δήμο.
Το τρίτο παγκόσμιο συνέδριο ευρυτάνων, που αν συνεχισθεί σαν θεσμός από τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Ευρυτανίας, πρέπει να διεξαχθεί φέτος. Θα μπορούσε να έχει θέμα το ΑΥΡΙΟ της ΕΥΡΥΤΑΝΙΑΣ. Κάθε καινούργια ημέρα που ξημερώνει ανήκει στο αύριο και είναι δική μας ευθύνη να είναι καλύτερη από τη σημερινή.
Χρήστος Γιαννακόπουλος
(Δημοσιεύθηκε στο τεύχος 124 του Πριοδικού Χωριάτικοι Αντίλαλοι)
Είναι χρήσιμο να αναδειχτεί και να καταγραφεί η ιστορία κάθε χωριού και γενικότερα της Ευρυτανίας. Οι σύλλογοι των χωριών μαζί με την τοπική αυτοδιοίκηση έχουν των πρώτο λόγο σε αυτό. Η Πανευρυτανική Ένωση κυρίως, αλλά και άλλοι φορείς συντονίζουν τέτοιες πρωτοβουλίες σήμερα.
Πρέπει όμως να μας απασχολήσει και το «αύριο» της «πατρώας» γης μας. Χωρίς όραμα, πάλι δεν υπάρχει μέλλον για ένα τόπο. Αυτό το «όραμα» πρέπει να αναδειχτεί με τα δεδομένα του σήμερα, του χθες, και τις προβλέψεις του αύριο.
Πρέπει να φανταστούμε το μικρό χωριό μας, το σημερινό δήμο μας, το νομό μας πως μπορεί να είναι αύριο. Πως θέλουμε να είναι. Να βρούμε τι χρειάζεται να κάνουμε για να γίνει όπως το θέλουμε.
Κατά καιρούς έχουν γίνει επιστημονικά συνέδρια και ημερίδες με θέμα την ανάπτυξη. Στα συρτάρια και του πιο μικρού δήμου υπάρχουν σχετικές μελέτες, που δεν πρόκειται να εφαρμοστούν ποτέ. Δεν πρέπει να προσθέσουμε και άλλους φακέλους μελετών. Πρέπει, με διαφορετική αντίληψη να οργανωθούν συνέδρια και ημερίδες με θέμα το αύριο όπου η εφαρμοσιμότητα των προτάσεων θα είναι η κύρια παράμετρος, με την επιστημονική προσέγγιση βοηθό σε αυτή την κατεύθυνση. Συνέδρια όπου τον πρώτο λόγο θα έχουμε εμείς οι Ευρυτάνες οραματιζόμενοι το αύριο του τόπου μας.
Οι τοπικοί σύλλογοι, οι δήμοι και η νομαρχία πρέπει να έχουν τον πρώτο λόγο σι’ αυτό. Η Ομοσπονδία Ευρυτανικών Συλλόγων θα μπορούσε να έχει το ρόλο του συντονιστή αν αποβάλλει νοοτροπίες και πρακτικές. Οι πρόσφατες εξελίξεις , που την έχουν φέρει στα πρόθυρα της διάλυσης επαναφέρουν ως επίκαιρη όσο ποτέ την πρόταση μου για δημιουργία ενώσεων συλλόγων κατά δήμο.
Το τρίτο παγκόσμιο συνέδριο ευρυτάνων, που αν συνεχισθεί σαν θεσμός από τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Ευρυτανίας, πρέπει να διεξαχθεί φέτος. Θα μπορούσε να έχει θέμα το ΑΥΡΙΟ της ΕΥΡΥΤΑΝΙΑΣ. Κάθε καινούργια ημέρα που ξημερώνει ανήκει στο αύριο και είναι δική μας ευθύνη να είναι καλύτερη από τη σημερινή.
Χρήστος Γιαννακόπουλος
(Δημοσιεύθηκε στο τεύχος 124 του Πριοδικού Χωριάτικοι Αντίλαλοι)
Κυριακή 11 Ιανουαρίου 2009
Ακόμα η οδός Αγωνιστών Γιολδασαίων στο Καρπενήσι
Πέρυσι, 16/5/2007, με επιστολή μου ζητούσα από το δήμαρχο Καρπενησίου την ονομασία ενός δρόμου , από αυτούς πουν δεν έχουν όνομα ή το όνομα τους είναι άσχετο με την τοπική ιστορία, π.χ για άνθη σε Οδός Αγωνιστών Γιολδασαίων. Το θέμα παραπέμφθηκε στην επιτροπή ονοματοδοσίας.
Κοντεύουν δύο χρόνια από τότε. Κατανοώ ότι μπορεί το Καρπενήσι να μην είναι πληθυσμιακά μεγάλη πόλη αλλά υπάρχει μεγάλος φόρτος εργασίας για τη δημοτική αρχή του. Μπορεί να μην συσσωρεύονται δημότες όπως στις μεγάλες πόλεις να ζητούν εξυπηρέτηση, να μην αντιμετωπίζει προβλήματα με διασπορά των υπηρεσιών του, μπορεί να μην υπάρχουν πληθώρα θεμάτων προς άμεση αντιμετώπιση, αλλά σίγουρα υπάρχουν πολύ σπουδαίες εργασίες για να μην μπορούνε να ασχοληθούν με αυτό το θέμα και κατανοώ την καθυστέρηση. Δεν κατανοώ όμως « άγνοια » της τοπικής μας ιστορίας. Πως για πολλά θέματα « κάνουμε την τρίχα τριχιά» υπερεκτιμώντας γεγονότα γιατί ίσως «πουλούν» πολιτικά και σε αλλά κάνουμε ότι δεν ξέρουμε; Με ενδιαφέρει ιδιαίτερα η άποψη των δημοτικών συμβούλων , αν κάποτε το θέμα φθάσει σι’αυτό για να αποφασίσει.
Χρήστος Γιαννακόπουλος
(Δημοσιεύθηκε στο Περιοδικό Χ€ωριάτικοι Αντίλαλοι, τεύχος 123)
Για την πληρότητα του κειμένου δημοσιεύουμε την επιστολή προς τον Δήμαρχο Καρπενησίου:
Θέμα: Ονομασία δρόμου του Καρπενησίου προς τιμή των Γιολδασαίων.
Αθήνα 16 Μαΐου 2007
Κύριε Δήμαρχε,
Επειδή το Καρπενήσι είναι η πρωτεύουσα του νομού μας, αν και δεν είμαι δημότης του, πιστεύω ότι έχω το δικαίωμα να προτείνω ενέργειες που το αφορούν, όταν μάλιστα αυτές δεν έχουν σχέση με την καθημερινότητα του δημότη αλλά με την ανάδειξη της ιστορικής κληρονομιάς του νομού μας.
Όπως γνωρίζετε, για την ονομασία των δρόμων μιας πόλης συνηθίζεται να χρησιμοποιούνται ονόματα ανθρώπων που πρόσφεραν σι’ αυτή και με το όνομα τους την τιμούν. Πολύ περισσότερο όταν αυτή η πόλη είναι και πρωτεύουσα του νομού, με ονόματα ανθρώπων που τίμησαν το νομό.
Παρατηρώντας το χάρτη της πόλης του Καρπενησίου δεν εντόπισα δρόμο που να αναφέρεται στους Γιολδασαίους, ήτοι ατομικά π.χ. Στρατηγού Γιαννάκη Γιολδάση η συνολικά , όπως αγωνιστών Γιολδασαίων. Εύχομαι ο χάρτης να ήταν παλιός και να υπάρχει οδός προς τιμή τους. Γιατί πιστεύω οι ασχολούμενοι με τα κοινά πρέπει να γνωρίζουν την τοπική μας ιστορία στην οποία υπάρχουν αρκετές σελίδες για την αρματωλική αυτή οικογένεια που επικεφαλής των περισσοτέρων Ευρυτάνων αγωνιστών του 1821, ελευθέρωσαν τον τόπο μας αλλά και τον προστάτευσαν. Και θα ήταν παράλειψη η μη ύπαρξη τέτοιου δρόμου. Μήπως επειδή οι Γιολδασαίοι ούτε κάτοικοι αλλά ούτε και πρόκριτοι υπήρξαν ποτέ του Καρπενησίου υπάρχει αυτή η διάκριση, ενώ διαπίστωσα ότι με την ονοματοθεσία των δρόμων τιμούνται τα έλατα, τα άνθη κ.λ.π.;
Αν πράγματι συμβαίνει κάτι τέτοιο, παρακαλώ, κ. Δήμαρχε , στο πρώτο δημοτικό συμβούλιο να αποφασίσετε ονομασία κεντρικού δρόμου ως οδός Γιολδασαίων. Ένας τέτοιος δρόμος θα μπορούσε να είναι η Εθνική οδός Λαμίας_Καρπενησίου στην είσοδο της στο Καρπενήσι (περιοχή ΚΤΕΟ και μετά), που από ότι οίδα δεν έχει όνομα ή η υπό κατασκευή οδός παράκαμψης του Καρπενησίου.
Περιμένω ενέργειες σας.
Μετά τιμής
Χρήστος Γιαννακόπουλος
Κοντεύουν δύο χρόνια από τότε. Κατανοώ ότι μπορεί το Καρπενήσι να μην είναι πληθυσμιακά μεγάλη πόλη αλλά υπάρχει μεγάλος φόρτος εργασίας για τη δημοτική αρχή του. Μπορεί να μην συσσωρεύονται δημότες όπως στις μεγάλες πόλεις να ζητούν εξυπηρέτηση, να μην αντιμετωπίζει προβλήματα με διασπορά των υπηρεσιών του, μπορεί να μην υπάρχουν πληθώρα θεμάτων προς άμεση αντιμετώπιση, αλλά σίγουρα υπάρχουν πολύ σπουδαίες εργασίες για να μην μπορούνε να ασχοληθούν με αυτό το θέμα και κατανοώ την καθυστέρηση. Δεν κατανοώ όμως « άγνοια » της τοπικής μας ιστορίας. Πως για πολλά θέματα « κάνουμε την τρίχα τριχιά» υπερεκτιμώντας γεγονότα γιατί ίσως «πουλούν» πολιτικά και σε αλλά κάνουμε ότι δεν ξέρουμε; Με ενδιαφέρει ιδιαίτερα η άποψη των δημοτικών συμβούλων , αν κάποτε το θέμα φθάσει σι’αυτό για να αποφασίσει.
Χρήστος Γιαννακόπουλος
(Δημοσιεύθηκε στο Περιοδικό Χ€ωριάτικοι Αντίλαλοι, τεύχος 123)
Για την πληρότητα του κειμένου δημοσιεύουμε την επιστολή προς τον Δήμαρχο Καρπενησίου:
Θέμα: Ονομασία δρόμου του Καρπενησίου προς τιμή των Γιολδασαίων.
Αθήνα 16 Μαΐου 2007
Κύριε Δήμαρχε,
Επειδή το Καρπενήσι είναι η πρωτεύουσα του νομού μας, αν και δεν είμαι δημότης του, πιστεύω ότι έχω το δικαίωμα να προτείνω ενέργειες που το αφορούν, όταν μάλιστα αυτές δεν έχουν σχέση με την καθημερινότητα του δημότη αλλά με την ανάδειξη της ιστορικής κληρονομιάς του νομού μας.
Όπως γνωρίζετε, για την ονομασία των δρόμων μιας πόλης συνηθίζεται να χρησιμοποιούνται ονόματα ανθρώπων που πρόσφεραν σι’ αυτή και με το όνομα τους την τιμούν. Πολύ περισσότερο όταν αυτή η πόλη είναι και πρωτεύουσα του νομού, με ονόματα ανθρώπων που τίμησαν το νομό.
Παρατηρώντας το χάρτη της πόλης του Καρπενησίου δεν εντόπισα δρόμο που να αναφέρεται στους Γιολδασαίους, ήτοι ατομικά π.χ. Στρατηγού Γιαννάκη Γιολδάση η συνολικά , όπως αγωνιστών Γιολδασαίων. Εύχομαι ο χάρτης να ήταν παλιός και να υπάρχει οδός προς τιμή τους. Γιατί πιστεύω οι ασχολούμενοι με τα κοινά πρέπει να γνωρίζουν την τοπική μας ιστορία στην οποία υπάρχουν αρκετές σελίδες για την αρματωλική αυτή οικογένεια που επικεφαλής των περισσοτέρων Ευρυτάνων αγωνιστών του 1821, ελευθέρωσαν τον τόπο μας αλλά και τον προστάτευσαν. Και θα ήταν παράλειψη η μη ύπαρξη τέτοιου δρόμου. Μήπως επειδή οι Γιολδασαίοι ούτε κάτοικοι αλλά ούτε και πρόκριτοι υπήρξαν ποτέ του Καρπενησίου υπάρχει αυτή η διάκριση, ενώ διαπίστωσα ότι με την ονοματοθεσία των δρόμων τιμούνται τα έλατα, τα άνθη κ.λ.π.;
Αν πράγματι συμβαίνει κάτι τέτοιο, παρακαλώ, κ. Δήμαρχε , στο πρώτο δημοτικό συμβούλιο να αποφασίσετε ονομασία κεντρικού δρόμου ως οδός Γιολδασαίων. Ένας τέτοιος δρόμος θα μπορούσε να είναι η Εθνική οδός Λαμίας_Καρπενησίου στην είσοδο της στο Καρπενήσι (περιοχή ΚΤΕΟ και μετά), που από ότι οίδα δεν έχει όνομα ή η υπό κατασκευή οδός παράκαμψης του Καρπενησίου.
Περιμένω ενέργειες σας.
Μετά τιμής
Χρήστος Γιαννακόπουλος
Η Σελίδα του Συλλόγου Καλλιακούδα
Μπορείτε να ενημερωθείτε για τις δραστηριότητες του Συλλόγου Ευρυτάνων Η ΚΑΛΛΙΑΚΟΥΔΑ στο blogs του συλλόγου εδώ
Εκδήλωση της Εταιρείας Ευρυτάνων Επιστημόνων
Την Κυριακή, 18-1-2009 και ώρα 11:00 π.μ., η Ε.Ε.Ε. διοργανώνει εκδήλωση στο Ξενοδοχείο ΤΙΤΑΝΙΑ, Πανεπιστημίου 52, για το κόψιμο τως βασιλόπιτας. Η εκδήλωση φέτος είναι αφιερωμένη στη μνήμη του γιατρού Τάσου Κοντομέρκου.
Ευρυτανία:Τουριστικός προορισμός για όλο το χρόνο
Η ομορφιά της Ευρυτανικής φύσης είναι αναμφισβήτητη. Ο Θεός απλόχερα μας έδωσε βουνά, βράχια, ποτάμια και φαράγγια.
Το χειμώνα, τα βουνά με τα στολισμένα έλατα και τις πλαγιές τους με χιόνι, κάνουν τους λάτρεις του χιονιού, να κατακλύζουν την περιοχή του Καρπενησίου, όπου υπάρχει στο Βελούχι και το χιονοδρομικό κέντρο.
Το καλοκαίρι, τα ποτάμια με τα φαράγγια τους και οι απαράμιλλες φυσικές ομορφιές αποτελούν κριτήριο επιλογής για αυτούς που αγαπούν τη φύση και δραστηριότητες σε συνάρτηση με αυτές.
Τα μοναστήρια μας, με την Παναγία την Προυσσιώτισα, έλκουν ολοχρονίς προσκυνητές από ολόκληρη την Ελλάδα. Το αθλητικό κέντρο Καρπενησίου φιλοξενεί αρκετές ομάδες δημιουργώντας «ρεύμα» αθλητικού τουρισμού. Οι ξενοδοχειακές υποδομές δημιουργούν προϋποθέσεις διεξαγωγής συνεδρίων, αναπτύσσοντας έτσι το συνεδριακό τουρισμό.
Γενικά, κάθε εποχή η Ευρυτανία, έχει χάρες που μπορούν να προσελκύσουν πολλούς επισκέπτες.
Η τουριστική ανάπτυξη όμως, ακολουθεί το δρομολόγιο Καρπενήσι-Προυσός, με αποτέλεσμα οι άλλες περιοχές να μένουν στο περιθώριο. Όλα τα χωριά της Ευρυτανίας- 80 π. κοινότητες και δύο δήμοι- είναι όμορφα. Πόσα όμως από αυτά είναι επισκέψιμα όλο το χρόνο; Σε κάποια, το άθλιο συγκοινωνιακό δίκτυο επιτρέπει μόνο το καλοκαίρι τη μετάβαση. Πολλά άλλα , με τουριστικές υποδομές, έρημα το χειμώνα δεν «δέχονται» επισκέψεις. Κάποια άλλα, «θλίβονται» στον ίσκιο του Καρπενησίου, ακόμα και το καλοκαίρι, που δεν υπάρχουν προβλήματα πρόσβασης, άγνωστα στους ξένους.
Δυστυχώς, η μέχρι τώρα προσπάθεια τουριστικής ανάπτυξης της περιοχής μας τείνει να καταστήσει εξίσωση το Ευρυτανία = Καρπενήσι, που θα είναι ολέθριο όχι μόνο για την Ευρυτανία , αλλά και για το Καρπενήσι. Η περιοχή του Καρπενησίου έχει τις υποδομές, οι ομορφιές όμως βρίσκονται κυρίως στα χωριά. Πριν είναι αργά, ας δώσουμε και σε αυτά το δικαίωμα να εκμεταλλεύονται την επισκεψιμότητά τους κατασκευάζοντας τις αντίστοιχες υποδομές.
Χρήστος Γιαννακόπουλος
(Χωριάτικοι Αντίλαλοι, τεύχος 123)
Το χειμώνα, τα βουνά με τα στολισμένα έλατα και τις πλαγιές τους με χιόνι, κάνουν τους λάτρεις του χιονιού, να κατακλύζουν την περιοχή του Καρπενησίου, όπου υπάρχει στο Βελούχι και το χιονοδρομικό κέντρο.
Το καλοκαίρι, τα ποτάμια με τα φαράγγια τους και οι απαράμιλλες φυσικές ομορφιές αποτελούν κριτήριο επιλογής για αυτούς που αγαπούν τη φύση και δραστηριότητες σε συνάρτηση με αυτές.
Τα μοναστήρια μας, με την Παναγία την Προυσσιώτισα, έλκουν ολοχρονίς προσκυνητές από ολόκληρη την Ελλάδα. Το αθλητικό κέντρο Καρπενησίου φιλοξενεί αρκετές ομάδες δημιουργώντας «ρεύμα» αθλητικού τουρισμού. Οι ξενοδοχειακές υποδομές δημιουργούν προϋποθέσεις διεξαγωγής συνεδρίων, αναπτύσσοντας έτσι το συνεδριακό τουρισμό.
Γενικά, κάθε εποχή η Ευρυτανία, έχει χάρες που μπορούν να προσελκύσουν πολλούς επισκέπτες.
Η τουριστική ανάπτυξη όμως, ακολουθεί το δρομολόγιο Καρπενήσι-Προυσός, με αποτέλεσμα οι άλλες περιοχές να μένουν στο περιθώριο. Όλα τα χωριά της Ευρυτανίας- 80 π. κοινότητες και δύο δήμοι- είναι όμορφα. Πόσα όμως από αυτά είναι επισκέψιμα όλο το χρόνο; Σε κάποια, το άθλιο συγκοινωνιακό δίκτυο επιτρέπει μόνο το καλοκαίρι τη μετάβαση. Πολλά άλλα , με τουριστικές υποδομές, έρημα το χειμώνα δεν «δέχονται» επισκέψεις. Κάποια άλλα, «θλίβονται» στον ίσκιο του Καρπενησίου, ακόμα και το καλοκαίρι, που δεν υπάρχουν προβλήματα πρόσβασης, άγνωστα στους ξένους.
Δυστυχώς, η μέχρι τώρα προσπάθεια τουριστικής ανάπτυξης της περιοχής μας τείνει να καταστήσει εξίσωση το Ευρυτανία = Καρπενήσι, που θα είναι ολέθριο όχι μόνο για την Ευρυτανία , αλλά και για το Καρπενήσι. Η περιοχή του Καρπενησίου έχει τις υποδομές, οι ομορφιές όμως βρίσκονται κυρίως στα χωριά. Πριν είναι αργά, ας δώσουμε και σε αυτά το δικαίωμα να εκμεταλλεύονται την επισκεψιμότητά τους κατασκευάζοντας τις αντίστοιχες υποδομές.
Χρήστος Γιαννακόπουλος
(Χωριάτικοι Αντίλαλοι, τεύχος 123)
Παρασκευή 2 Ιανουαρίου 2009
Βράβευση Ευρυτάνων Σπουδαστών απο το "ΒΕΛΟΥΧΙ"
To Σάββατο 17/1/2009 και ώρα 6:00 μ.μ. στο Ξενοδοχείο ΠΑΡΝΩΝ, 3ης Σεπτεμβρίου και Χαλκοκονδύλη, στην Ομόνοια, η αντιπροσωπεία στην Ελλάδα της Ενωσης Ευρυτάνων Αμερικής "ΤΟ ΒΕΛΟΥΧΙ" και η Επιτροπή Υποτροφιών σε ειδική εκδήλωση θα βραβεύσουν ευρυτάνες φοιτητές και Σπουδαστές για το ακαδ. έτος 2008-2009.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)