Οι εκδηλώσεις του καλοκαιριού

Πέρασε και αυτό το καλοκαίρι και άφησε πίσω του την ανάμνηση από μία σειρά εκδηλώσεων που πραγματοποιήθηκαν στα χωριά μας. Έχει γίνει συνήθεια τοπικοί σύλλογοι, οι Δήμοι αλλά και διάφοροι πολιτιστικοί φορείς να προγραμματίζουν και πραγματοποιούν εκδηλώσεις κατά τους θερινούς μήνες στα χωριά. Είναι η εποχή που στα χωριά μας υπάρχουν άνθρωποι.
Τις εκδηλώσεις αυτές θα μπορούσαμε να τις κατατάξουμε στις εξής κατηγορίες:
- Θρησκευτικά πανηγύρια. Είναι το «πατροπαράδοτο» πανηγύρι των χωριών μας με την ευκαιρία της εορτής του προστάτη Αγίου ή Αγίας. Σημείο αναφοράς για πολλούς που προσδιορίζει τη σχέση τους με το γενέθλιο τόπο.
- Πανηγύρια, ανταμώματα και πολιτιστικές εκδηλώσεις που οργανώνουν οι σύλλογοι και οι δήμοι.
Οι παραπάνω εκδηλώσεις θεωρούνται πετυχημένες αν οι συμμετέχοντες ευχαριστήθηκαν. Χρήσιμες εκδηλώσεις που στόχο έχουν να ευχαριστήσουν τους επισκέπτες του καλοκαιριού και να ενισχύσουν τους κοινωνικούς δεσμούς των κατοίκων.
- Συνέδρια – ημερίδες. Εδώ σαν στόχος μπαίνει να αναδειχθούν ή να διερευνηθούν κάποια θέματα. Πετυχημένα, αν υπάρχει συμμετοχή του κοινού και αφήσουν σε έντυπη μορφή τα πρακτικά τους έτσι ώστε να προστεθούν στις βιβλιογραφικές πηγές για το συγκεκριμένο θέμα. Παράδειγμα η ιστορική διαδρομή ενός χωριού, που θα μας αφήσει σ’ ένα τόμο την ιστορία του.
- Επετειακές γιορτές μνήμης. Σ’ αυτές γιορτάζουμε ένα γεγονός, θυμούμαστε και τιμούμε αυτούς που συμμετείχαν. Συνήθως εμπεριέχουν και λαϊκό πανηγύρι έτσι ώστε να ενισχυθεί η συμμετοχή με πρόσκληση και σε κοινό γλέντι. Πετυχημένες, αφού τιμάμε το ιστορικό, κυρίως , γεγονός και η ανθρώπινη συμμετοχή είναι ικανοποιητική.
Όλες οι παραπάνω κατηγορίες εκδηλώσεων χρήσιμες. Πιστεύω όμως ότι πρέπει να προστεθεί και μία ακόμα κατηγορία.
- Εκδηλώσεις μνήμης της παλιάς ζωής των χωριών μας, των εθίμων μας και των δραστηριοτήτων των παλιών χρόνων.
Πολλά έθιμα μας χάνονται. Τα παιδιά μας στα λαογραφικά βιβλία θα διαβάζουν την ύπαρξή τους. Να αναβιώσουν σαν μέρος της καθημερινής μας ζωής, είναι αδύνατο. Να τα θυμούμαστε όμως είναι ωφέλιμο. Για παράδειγμα σκεφτείτε αν σ’ ένα χωριό οργανώνονταν εβδομάδα αναβίωσης εθίμων του γάμου. Με τα προικιά, τα προζύμια, το στεφάνωμα και το γλέντι με τα δικά του έθιμα. Πόσοι δεν θα ήθελαν να παρακολουθήσουν τις εκδηλώσεις! Να θυμηθούμε, να διδαχθούμε, να ωφεληθούμε. Να μην ξεχνάμε τα παλιά. Επίσης, το ξεφλούδισμα του καλαμποκιού, το άλεσμα στο μύλο, το κούρεμα των προβάτων και τόσα άλλα. Ας ξεφύγουν οι σύλλογοι κάποτε από το πανηγύρι με τα «γυφτοτράγουδα» και μέτρο επιτυχίας πόσες «μπύρες» καταναλώθηκαν. Η οργάνωση εκδηλώσεων στην παραπάνω λογική, πιστεύω ότι θα εμπλουτίσει τις καλοκαιρινές εκδηλώσεις και θα προσθέσει ένα ακόμα λόγο για να βρισκόμαστε το καλοκαίρι στα χωριά μας.
Χρήστος Γιαννακόπουλος
( Περιοδικό ΧΩΡΙΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ τεύχος 122)

Τράπεζα Προτάσεων Πολιτών σε κάθε Δήμο

Ο Αρχαίος σοφός Σόλωνας, όταν θέσπισε τους νόμους της Αρχαίας Αθήνας, τιμωρούσε όποιον Αθηναίο πολίτη δεν ήθελε να ασχοληθεί με τα κοινά. Εμείς σήμερα πως μπορούμε να συμμετέχουμε στα κοινά του δήμου μας, του κύτταρου της Δημοκρατίας μας; Η συμμετοχή μου στα κοινά δεν σημαίνει κατά ανάγκη ότι πρέπει να είμαι υποψήφιος για κάποια θέση. Υπάρχουν «εκλεγμένοι» που ποτέ δεν ασχολήθηκαν με τα κοινά και, αντίθετα, πολλοί που δεν εκλέχθηκαν ποτέ αλλά είναι μπροστά στα τοπικά προβλήματα.

Μας τυχαίνει αρκετές φορές να δούμε κάτι στραβό. Μία λάμπα που δεν ανάβει, μία λακκούβα που άνοιξε στο δρόμο, κάποιο μονοπάτι που πρέπει να καθαρισθεί, μία βρύση που τρέχει και πολλά ακόμα καθημερινά ερεθίσματα.
Επίσης , αρκετές φορές θα διαπιστώσουμε δυσλειτουργίες σε διάφορους τομείς και θα σκεφτούμε ίσως, πως θα γινόντουσαν καλλίτερα αν εφάρμοζαν άλλες διαδικασίες .
Τι μπορούμε να κάνουμε σήμερα;
Αν πάμε στο δήμο θα βρούμε περισσότερους αναρμόδιους για την πρόταση μας παρά αρμόδιους. Αν απευθυνθούμε στον ίδιο τον δήμαρχο ή στους δημοτικούς συμβούλους, το πιθανότερο είναι να ακούσουμε « Από ιδέες άλλο τίποτα, στη πράξη κολλάμε». Και δεν έχουν άδικο. Πόσοι τοπικοί άρχοντες είναι διατεθειμένοι να υλοποιήσουν τις εφαρμόσιμες ιδέες; Το πιθανότερο είναι η πρόταση μας να μην προωθηθεί στο Δημοτικό Συμβούλιο ή να μην έχει τύχει. Αν θεωρηθεί ότι είναι προσωπικό μας αίτημα , τότε πρέπει να περιμένουμε στις εκλογές.

Τι πρέπει να γίνει;

Πρέπει σε κάθε δήμο να δημιουργηθεί « Τράπεζα Προτάσεων Πολιτών» , όπου ο καθένας μας θα μπορεί να καταθέτει τις προτάσεις του για οτιδήποτε νομίζει ότι μπορεί να γίνει καλλίτερα. Επίσης να καταθέτει οτιδήποτε στραβό βλέπει και του χαλά την καθημερινότητα. Εκεί αφού πάρει «αριθμό πρωτοκόλλου» να έχει τη δυνατότητα ο πολίτης να παρακολουθεί την εξέλιξη της.

Τα οφέλη θα είναι πολλά. Δεν θα μπορεί να ισχυρισθεί ο κάθε ένας δημοτικός άρχοντας « δεν ήξερα το πρόβλημα» και δεν το έλυσα. Ούτε όταν έρχονται εκλογές θα διαβάζουμε στα προγράμματα των υποψηφίων δέσμες ιδεών χωρίς πρόθεση να τις εφαρμόσουν. Ο κάθε τοπικός άρχοντας θα κρίνεται από τις προτάσεις των πολτών που εφάρμοσε.

Η Τράπεζα Προτάσεων θα αποτελεί τη δεξαμενή άντλησης εφαρμόσιμων προτάσεων και διαδικασιών , όλες καταθέσεις των πολιτών , που αν χρησιμοποιηθούνε από τις δημοτικές αρχές , ασφαλώς θα βελτιώσουν την καθημερινότητα μας. Οι διάφορες « γραφικότητες » που ασφαλώς θα συμβαίνουν με κατάθεση εξωπραγματικών προτάσεων , ας μην σταθούν τροχοπέδη για ένα τέτοιο θεσμό που θα φέρει τον πολίτη να συμμετέχει ενεργά στα κοινά.

Χρήστος Γιαννακόπουλος
( Περιοδικό Χωριάτικοι Αντίλαλοι, τεύχος 121)

Βράβευση Ευρυτάνων Φοιτητών και Σπουδαστών από το « ΒΕΛΟΥΧΙ»

Σε ειδική εκδήλωση που οργάνωσε η Αντιπροσωπεία Ελλάδος και η Επιτροπή Υποτροφιών , απενεμήθηκαν τα χρηματικά βραβεία της Ενωσης Ευρυτάνων Αμερικής « ΤΟ ΒΕΛΟΥΧΙ» σε Ευρυτάνες Φοιτητές και Σπουδαστές.
Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε σήμερα Σάββατο 12/4/2008, στις 6:30 μ.μ. στην αίθουσα « Κωστής Παλαμάς» του εντευκτηρίου των καθηγητών του Πανεπιστημίου Αθηνών, δίπλα στη Νομική σχολή.
Οι Υπότροφοι, που έλαβαν 1700 $ Η.Π.Α. ο καθένας είναι:

1. Κουτσοθανάση Ανθούλα, τμήμα Ανθρωπιστικών και Κοινωνικών Επιστημών. Παν. Πατρών.
2. Τσιούμα Αικατερίνη, τμήμα Φιλολογίας Παν. Πατρών.
3. Ιωάννου Ιωάννα, Οικονομικό τμήμα Παν. Αθηνών
4. Καραγιάννης Ιωάννης, τμήμα Πολιτικών Επιστημών ΑΠΘ.

Τιμητικό έπαινο που συνοδευόταν από 500 $ Η.Π.Α. έλαβαν:

1. Κυρίτση Ολυμπιάδα, Αρχιτεκτονική ΕΜΠ.
2. Κουτρομάνου Αικατερίνη, Φαρμακευτική Παν.Αθηνών.
3. Τριανταφύλλου Ευάγγελος, Βιολογικό Παν. Αθηνών.
4. Τριχιάς Στάυρος, Οικονομικό Παν. Αθηνών.
5. Κόκκοτας Νικόλαος, Επιστήμης Υλικών Παν.Πατρών.
6. Γιαννακόπουλος Κωνσταντίνος, ΣΕΥΠ Φυσικοθεραπείας ΤΕΙ Λαμίας.
7. Τσέτσου Ευδοξία, ΤΕΙ Νοσηλευτικής Αθηνών.
8. Πατσιαούρα Σπυριδούλα, Διοικ.Επιχ.ΤΕΙ Πειραιά.
9. Κονδύλη Βασιλική, ΤΕΙ Υγείας Αθηνών.
10. Ψυχογιού Λουκία, ΤΕΙ Λογοθεραπείας Πατρών.

Παραβρέθηκαν τα μέλη της αντιπροσωπείας στην Ελλάδα και της Επιτροπής Υποτροφιών με επικεφαλής τον Πρόεδρό της καθηγητή κ.Ιωάννη Υφαντόπουλο.

ΧΩΡΙΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ -ΤΡΙΑΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ

Εκυκλοφόρησε το 120 τεύχος του περιοδικού ΧΩΡΙΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ που εκδίδεται ανελλιπώς από το 1978 κάθε τρεις μήνες από το Σύλλογο Καλλιακούδα. Από το τελευταίο τεύχος αναδημοσιεύουμε το κύριο άρθρο.

Σύλλογοι, Εντυπα και Χωριάτικοι Αντίλαλοι

Η περιοδική έκδοση εντύπου από ένα πολιτιστικό σύλλογο αποτελεί από μόνη της μια σημαντική δραστηριότητα για το σύλλογο. Αν, στο έντυπο αυτό , καταγράφεται η ιστορία, Λαογραφία, ο Πολιτισμός αλλά και η τρέχουσα ειδησεογραφία του τόπου, αποτελεί την κορυφαία δραστηριότητα για ένα σύλλογο. Μπορεί τα « παγκάκια» και οι «εξωραϊσμοί» να είναι έργα που χρειάζεται ένα χωριό ή μια γειτονιά και ο σύλλογος μπορεί να τα προσφέρει, με το χρόνο όμως θα παλιώσουν, θα ξεθωριάσουν και ίσως δεν χρειάζονται. Σε δέκα χρόνια δε, θα χρειάζονται αλλαγή, γιατί θα είναι ίσως και επικίνδυνα. Αντίθετα η έντυπη καταγραφή μένει και όσο περνάει ο χρόνος τόσο η αξία της θα μεγαλώνει. Είναι η ιστορία μας που την αφήνουμε καταγεγραμμένη στα παιδιά μας. Είναι οι πηγές όπου θα αναζητούν οι επόμενες γενιές στοιχεία. Όσον αφορά για το σύλλογο, είναι ο συνδετικός κρίκος μεταξύ των μελών του. Για να κατανοήσουμε τη σημασία ενός εντύπου για ένα σύλλογο, αρκεί να σκεφτούμε ότι όποιος σύλλογος εξέδιδε έντυπο το και σταμάτησε, έπαψε και τη δράση του. Τα έντυπα κρατούν του συλλόγους.
Πόσο εύκολη είναι η έκδοση ενός εντύπου; Καθόλου. Χρειάζεται ανθρώπους με μεράκι που θα αναλάβουν αυτή την αποστολή. Συνήθως είναι ένας αυτός που εκδίδει το έντυπο. Πρέπει να στηριχθεί όμως και από τους υπολοίπους.
Υπάρχουν μη αξιόλογα έντυπα; Κάποια έντυπα μπορεί να μην είναι τόσο πλούσια σε θεματολογία και να είναι απλά ένα όργανο επικοινωνίας των μελών του συλλόγου. Είναι καλύτερα όμως να εκδίδεται το έντυπο , παρά να σταματήσει.

Το περιοδικό Χωριάτικοι Αντίλαλοι κυκλοφόρησε για πρώτη φορά τον Μάρτιο του 1978. Από τότε εκδίδεται ανελλιπώς κάθε τρεις μήνες. Αυτό το τεύχος είναι το 120. Ο αείμνηστος Γιάννης Βράχας ήταν αυτός που ξεκίνησε για λογαριασμό του συλλόγου ΚΑΛΛΙΑΚΟΥΔΑ αυτή την προσπάθεια. Από το 1991 την ευθύνη της έκδοσης έχει ο γράφων. Σε όλη αυτή τη μεγάλη διαδρομή το περιοδικό είναι η « βαριά βιομηχανία» του συλλόγου μας. Στηριζόμενο αποκλειστικά στις συνδρομές των αναγνωστών του βοηθά τους σκοπούς του συλλόγου μας και είναι ανεξάρτητο να διατυπώνει γνώμες που δεν « χαϊδεύουν πάντα αυτιά», αλλά προσφέρουν στην πρόοδο και ευημερία των χωριών μας. Οι ολάνοιχτες πόρτες των παραγόντων του νομού μας στο σύλλογό μας είναι η απόδειξη.

Συνεχίζουμε αυτή την έκδοση γιατί έχουμε ακόμα πολλά να καταγράψουμε. Τώρα μάλιστα που τα χωριά μας έσβησαν ή σβήνουν πληθυσμιακά, όσον αφορά τον μόνιμο πληθυσμό, υπάρχει μεγαλύτερη ανάγκη για αυτή την έκδοση.


Χρήστος Γιαννακόπουλος