Από 1/1/2011 ο Δήμαρχος του νέου Δήμου Καρπενησίου αναλαμβάνει τα καθήκοντα του. Δεν είναι μία συνηθισμένη παράδοση – παραλαβή. Αυτή την ημέρα έξι μέχρι τότε Δήμαρχοι ισάριθμων δήμων θα παραδώσουν σε έναν πλέον Δήμαρχο. Οι Δήμοι Καρπενησίου, Δομνίστας, Ποταμιάς, Προυσού, Κτημενίων και Φουρνάς καταργούνται και στη θέση τους δημιουργείται ο νέος Δήμος Καρπενησίου.
Ο νέος Δήμαρχος θα παραλάβει τα τρέχοντα ζητήματα των παραπάνω δήμων τα οποία πρέπει να διεκπεραιώσει. Θα παραλάβει τις διαφορετικές κατά περιοχή πολιτικές που πρέπει να συνδυάσει. Θα παραλάβει τις μακροχρόνιες υποχρεώσεις των δήμων που πρέπει να εκπληρώσει.
Ο νέος δήμος θα ξεκινήσει με »προίκα» χρέος 1,62 εκατ. Ευρώ . Τόσο είναι το ποσό που χρωστούν στις τράπεζες και στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων οι δήμοι που συνενούνται. Συγκεκριμένα , όπως ανακοίνωσε η Τράπεζα της Ελλάδος τον περασμένο Αύγουστο, που δημοσιεύθηκε και στις τοπικές εφημερίδες, ο δήμος Καρπενησίου χρωστά 705.779€, ο δήμος Δομνίστας 337.359€ και ο δήμος Ποταμιάς 579.822€, ενώ δεν χρωστούν οι δήμοι Προυσού, Κτημενίων και Φουρνάς. Επίσης, δεν γνωρίζουμε τις τρέχουσες υποχρεώσεις των δήμων για προμήθειες και σε κατασκευαστές, όπως και νέα δάνεια που πιθανόν έχουν συναφθεί. Πως θα πληρωθούν αυτά τα χρέη; Πιστεύω πως οι υποψήφιοι Δήμαρχοι έχουν ενημερωθεί ακριβώς γι ‘ αυτές τις υποχρεώσεις.
Στους δήμους δεν εφαρμόζετε η ίδια πολιτική όσο αναφορά τα δημοτικά τέλη και κυρίως τα ανταποδοτικά. Είναι λογικό αφού δεν έχουν όλοι τις ίδιες παροχές. Θα εφαρμοσθεί η ίδια τιμολογιακή πολιτική; Δηλαδή π.χ. στην Αγία Τριάδα που « πνίγονται» στο νερό θα μπουν υδρομετρητές με την ίδια τιμή και πολιτική χρέωσης με ένα χωριό που λένε το «νερό νεράκι » το καλοκαίρι; Θα πληρώνουν τα ίδια δημοτικά τέλη ( δημοτικό φωτισμό, κλπ.) και στα Ψιανά που όταν καίγεται μία λάμπα μπορεί να περάσει και ένας μήνας να αλλάξει και στο Καρπενήσι που αλλάζει σχεδόν αμέσως; Είναι αδιανόητο να γίνει εξίσωση των υποχρεώσεων των πολιτών εάν ο νέος δήμος δεν θα μπορεί να εφαρμόσει εξίσωση των παροχών.
Πριν πάμε στις κάλπες, είναι χρήσιμο οι Ευρυτάνες δημότες του νέου Δήμου να γνωρίζουμε τις απόψεις των υποψηφίων μας δημάρχων στα παραπάνω ζητήματα.
Χρήστος Γιαννακόπουλος
Πέμπτη 28 Οκτωβρίου 2010
Πέμπτη 7 Οκτωβρίου 2010
Γέμισε Σπουδαστές το ΤΕΙ Καρπενησίου
Η κατάργηση της βάσης του 10 για την εισαγωγή στα ΑΕΙ και ΤΕΙ είχε σαν αποτέλεσμα να γεμίσει σπουδαστές το ΤΕΙ Καρπενησίου. Εισήχθησαν περίπου 200 σπουδαστές με βάση εισαγωγής 4083 μόρια για τα ημερήσια Λύκεια και βαθμό πρόσβασης λίγο επάνω από το 4! Δηλαδή πέρασαν μαθητές που στα Πανελλαδικά εξεταζόμενα μαθήματα έγραψαν μέσο όρο λιγότερο από 4 με άριστα το 20! Ο πρώτος εισήχθη με 11107 μόρια. Το ερώτημα είναι πόσοι από αυτούς θα παρακολουθήσουν τα μαθήματα! Μπορεί η Υπουργός Παιδείας να μην υλοποίησε τη δέσμευση του προκατόχου της για δημιουργία νέου βιώσιμου τμήματος ΤΕΙ στο Καρπενήσι αλλά φρόντισε με την κατάργηση της βάσης να γεμίσει σπουδαστές το υπάρχον. Αρκεί αυτό; Κατά τη γνώμη μου όχι. Περιμένουμε να δούμε τον Ιούνιο πόσοι από τους επιτυχόντες παρακολούθησαν τα μαθήματα…
Χρήστος Γιαννακόπουλος
Χρήστος Γιαννακόπουλος
Λεφτά (δεν) υπάρχουν πολλά. Σωστή διαχείριση υπάρχει;
Πέρασε ένας χρόνος από τότε που μέσα σε μια νύχτα το «λεφτά υπάρχουν» έγινε «λεφτά δεν υπάρχουν». Ασφαλώς και δεν γυρίσαμε στα πρώτα χρόνια του ανθρώπου που οι συναλλαγές γίνονταν με ανταλλαγές σε είδος. Επομένως λεφτά εξακολουθούν να υπάρχουν αλλά, ίσως, δεν έχουμε όσα θα θέλαμε για να ζήσουμε όπως ζούσαμε και καλύτερα. Ένα χρόνο τώρα διαβάζουμε γιατί δεν υπάρχουν, με αλήθειες και ψέματα να αναμειγνύονται σε ποσότητες ανάλογα με τη «σούπα» που θέλει να σερβίρει ο καθένας, με αναλύσεις που άλλος τις δέχεται και άλλος τις απορρίπτει.
Το ερώτημα που τίθεται είναι αν αυτά τα λεφτά που έχουμε, αυτά τα λίγα για τους διοικούντες, τα διαχειριζόμαστε σωστά. Ας κοιτάξει ο καθένας στο χωριό του, στο δήμο του. Λεφτά πολλά δεν υπάρχουν. Λόγια παχιά σε υποσχέσεις, κυρίως προεκλογικά, ακούμε πολλά. Αυτά τα λίγα έστω ποσά που ξοδεύονται πιάνουν τόπο; Για πόσα έργα δεν λέμε « αυτό δεν ήταν και αναγκαίο» ή « έγινε να εξυπηρετήσει ατομικά συμφέροντα και όχι το σύνολο».
Δεν αρκεί το θέλω ενός τοπικού άρχοντα αλλά χρειάζεται και το μπορώ. Ποιος επιβλέπει τους εργολάβους που κατασκευάζουν μικρά ή μεγάλα έργα αποτελεσματικά; Γιατί το δημόσιο έργο να στοιχίζει περισσότερο από το ιδιωτικό; Λίγοι από αυτούς που διαχειρίζονται το δημόσιο χρήμα το θεωρούν πράγματι σαν δικό τους και το ξοδεύουν με τη λογική που θα το ξόδευαν για το σπίτι τους. Αν έχουμε ένα ποσό να κτίσουμε ένα σπίτι, προσπαθούμε με αποτελεσματικό έλεγχο και διαχείριση όχι μόνο να φθάσει το ποσό αυτό αλλά να περισσέψει και για τα έπιπλα. Πόσοι από τους διοικούντες έχουν τη γνώση και την τόλμη να το κάνουν αυτό όταν μάλιστα κάποιοι από αυτούς δεν έχουν εργαστεί ποτέ και δεν ξέρουν πώς βγαίνουν τα λεφτά αλλά έχουν μάθει να ξοδεύουν τα έτοιμα.
Αυτοί που διαχειρίζονται ανθρώπινο δυναμικό δεν έχουν την τόλμη να ασκήσουν αποτελεσματική διοίκηση και να εμπνεύσουν με το παράδειγμά τους. Πολλές εργατοώρες χάνονται σε άσκοπες γραφειοκρατικές διαδικασίες αφού η κοινή λογική για την απλούστευση των διαδικασιών είναι δυσεύρετη στους διοικούντες.
Πόσα από τα μεγάλα δημόσια έργα ξεκινούν και δεν ξέρουμε πότε θα τελειώσουν, πόσο θα στοιχίσουν τελικά και πόσο προβλεπόταν. Και όταν ένα έργο με το καλό τελειώσει, αρχίζει μετά το ξήλωμα, αφού «τότε» διαπιστώνουν ατέλειες! Υπουργοί υπάρχουν, υπηρεσίες υπάρχουν. Ασκούν αποτελεσματική διαχείριση;
Στις επερχόμενες δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές είναι ευκαιρία να αφαιρέσουμε το δικαίωμα να μας διοικούν όλοι αυτοί που με τις αποφάσεις τους αλλά και με την πλημμελή διαχείριση δεν ωφέλησαν τον τόπο μας. Ας εκλέξουμε όχι με κριτήριο το κόμμα, το συγγένεια, τη φιλία, αλλά την θέλησή τους για δουλειά, τις γνώσεις τους, την προσωπική τους προκοπή και γενικά αυτοί που θα μπορέσουν να μας πείσουν για τις προθέσεις τους με εφαρμόσιμο πρόγραμμα και απαλλαγμένοι από κομματικές πρακτικές και πελατειακή νοοτροπία. Η Ευρυτανία στην νέα εποχή του «Καλλικράτη» πρέπει να αναγεννηθεί, διαφορετικά θα μπει οριστικά η ταφόπλακα...
Χρήστος Γιαννακόπουλος
(Χωριάτικοι Αντίλαλοι, τεύχος 130)
Το ερώτημα που τίθεται είναι αν αυτά τα λεφτά που έχουμε, αυτά τα λίγα για τους διοικούντες, τα διαχειριζόμαστε σωστά. Ας κοιτάξει ο καθένας στο χωριό του, στο δήμο του. Λεφτά πολλά δεν υπάρχουν. Λόγια παχιά σε υποσχέσεις, κυρίως προεκλογικά, ακούμε πολλά. Αυτά τα λίγα έστω ποσά που ξοδεύονται πιάνουν τόπο; Για πόσα έργα δεν λέμε « αυτό δεν ήταν και αναγκαίο» ή « έγινε να εξυπηρετήσει ατομικά συμφέροντα και όχι το σύνολο».
Δεν αρκεί το θέλω ενός τοπικού άρχοντα αλλά χρειάζεται και το μπορώ. Ποιος επιβλέπει τους εργολάβους που κατασκευάζουν μικρά ή μεγάλα έργα αποτελεσματικά; Γιατί το δημόσιο έργο να στοιχίζει περισσότερο από το ιδιωτικό; Λίγοι από αυτούς που διαχειρίζονται το δημόσιο χρήμα το θεωρούν πράγματι σαν δικό τους και το ξοδεύουν με τη λογική που θα το ξόδευαν για το σπίτι τους. Αν έχουμε ένα ποσό να κτίσουμε ένα σπίτι, προσπαθούμε με αποτελεσματικό έλεγχο και διαχείριση όχι μόνο να φθάσει το ποσό αυτό αλλά να περισσέψει και για τα έπιπλα. Πόσοι από τους διοικούντες έχουν τη γνώση και την τόλμη να το κάνουν αυτό όταν μάλιστα κάποιοι από αυτούς δεν έχουν εργαστεί ποτέ και δεν ξέρουν πώς βγαίνουν τα λεφτά αλλά έχουν μάθει να ξοδεύουν τα έτοιμα.
Αυτοί που διαχειρίζονται ανθρώπινο δυναμικό δεν έχουν την τόλμη να ασκήσουν αποτελεσματική διοίκηση και να εμπνεύσουν με το παράδειγμά τους. Πολλές εργατοώρες χάνονται σε άσκοπες γραφειοκρατικές διαδικασίες αφού η κοινή λογική για την απλούστευση των διαδικασιών είναι δυσεύρετη στους διοικούντες.
Πόσα από τα μεγάλα δημόσια έργα ξεκινούν και δεν ξέρουμε πότε θα τελειώσουν, πόσο θα στοιχίσουν τελικά και πόσο προβλεπόταν. Και όταν ένα έργο με το καλό τελειώσει, αρχίζει μετά το ξήλωμα, αφού «τότε» διαπιστώνουν ατέλειες! Υπουργοί υπάρχουν, υπηρεσίες υπάρχουν. Ασκούν αποτελεσματική διαχείριση;
Στις επερχόμενες δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές είναι ευκαιρία να αφαιρέσουμε το δικαίωμα να μας διοικούν όλοι αυτοί που με τις αποφάσεις τους αλλά και με την πλημμελή διαχείριση δεν ωφέλησαν τον τόπο μας. Ας εκλέξουμε όχι με κριτήριο το κόμμα, το συγγένεια, τη φιλία, αλλά την θέλησή τους για δουλειά, τις γνώσεις τους, την προσωπική τους προκοπή και γενικά αυτοί που θα μπορέσουν να μας πείσουν για τις προθέσεις τους με εφαρμόσιμο πρόγραμμα και απαλλαγμένοι από κομματικές πρακτικές και πελατειακή νοοτροπία. Η Ευρυτανία στην νέα εποχή του «Καλλικράτη» πρέπει να αναγεννηθεί, διαφορετικά θα μπει οριστικά η ταφόπλακα...
Χρήστος Γιαννακόπουλος
(Χωριάτικοι Αντίλαλοι, τεύχος 130)
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)