2η Ημέρα Προσωπικής Εργασίας στα Ψιανά

Καυθαρίστηκε και σημάνθηκε το μονοπάτι για το Κτίσμα

Τα 190 χρόνια της μάχης της Καλλιακούδας

Η γιορτή της Καλλιακούδας

ΣΤΑ ΑΧΝΑΡΙΑ ΤΩΝ ΓΙΟΛΔΑΣΑΙΩΝ

Παρουσίαση του βιβλίου στο Καρπενήσι

Παρουσίαση του βιβλίου ΣΤΑ ΑΧΝΑΡΙΑ ΤΩΝ ΓΙΟΛΔΑΣΑΙΩΝ

Υπηρεσία Στήριξης Νέων Δαστηριοτήτων Μπορεί να αναπτυχθεί ο τόπος μας να ζήσει ανθρώπους;

Διαβάζοντας τα στοιχεία των απογραφών πριν το 1950 για τα χωριά μας, και βλέποντας την σημερινή τους κατάσταση, γεννάται το ερώτημα, είναι δυνατόν αυτός ο τόπος να ζούσε τόσους πολλούς ανθρώπους;

Οι καλλιεργήσιμες εκτάσεις λίγες σε σχέση με τον πληθυσμό, τα μέσα πρωτόγονα, υποδομή μηδέν, πως ζούσαν; Η απάντηση είναι: Δεν ζούσαν. Πείναγαν. Αν είχαν ψωμί ήταν ευτυχισμένοι. Δεν περνούσαν καλά επειδή τους έλειπαν τα αγαθά. Τα χρήματα δεν υπήρχαν για να τα αποκτήσουν. Έτρωγαν κρέας Χριστούγεννα και Πάσχα όχι επειδή δεν υπήρχαν χασάπικα, αλλά δεν είχαν λεφτά να το αγοράσουν. Κατανάλωναν ότι παρήγαγαν. Αντάλλαζαν προϊόντα αλλά και υπηρεσίες. « Έλα να με βοηθήσεις να σπείρουμε, γιατί η σπορά πρέπει να ολοκληρωθεί την ίδια ημέρα, και εγώ θα έρθω να βοηθήσω εσένα»  ή  οι τσοπάνηδες παρέα κουρεύανε τα κοπάδια τους.  Έτσι, άρχισαν να εγκαταλείπουν τα χωριά για μια καλύτερη ζωή.

Αν υπήρχαν οι σημερινές υποδομές, δρόμος, ηλεκτρικό ρεύμα, τηλέφωνο, δεν θα ζούσαν και πολύ καλύτερα. Με τι θα πλήρωναν την ΔΕΗ, θα αγόραζαν αυτοκίνητο. Αν είχαν λεφτά να χρησιμοποιήσουν τρακτέρ, θα πληρώνανε και τότε αυτούς που είχανε ζευγάρι ή θα είχαν οι ίδιοι άλογα και δεν θα καλλιεργούσαν με το τσαπί. Εργατικά χέρια είχαν, χρήματα δεν είχαν. Το χωριό δεν μπορούσε να θρέψει τόσους πολλούς κατοίκους. Δεν έφτανε η γη, ο τόπος.

 Και όταν έμειναν λίγοι, ζούσανε καλύτερα;  Ασφαλώς βελτιώθηκε το βιοτικό επίπεδο, αλλά μάλλον από τις συντάξεις και όχι από την παραγωγή. Σε αυτό συνηγορεί και το γεγονός ότι σήμερα, την εποχή της κρίσης, πολύ σκέπτονται να γυρίσουν στο χωριό και κάποιοι το έχουν ήδη κάνει, αλλά και αυτοί οι νέοι που δεν έφυγαν από το χωριό, δεν τα καταφέρνουν καλά και στην  καλύτερη των περιπτώσεων, ζουν με τη σύνταξη του ΟΓΑ των γονέων.

Θεωρητικά, υπάρχουν οι υποδομές σήμερα, γιατί δεν μπορούν να ζήσουν. Να δούμε κάποιους  λόγους:

1. Ο τόπος είναι σχετικά λίγος, χρόνια εγκαταλειμμένος, έπεσαν τα τείχη, γέμισε χορτάρια, δένδρα και αγκαθιές. Πρέπει να τον ξανακάνουν χωράφια.
2. Η δημιουργία κοπαδιού και κτηνοτροφικής μονάδας δεν γίνεται από μία μέρα στην άλλη, απαιτεί κεφάλαιο αλλά και γνώσεις. Δεν είναι εύκολο να γίνει ο καθένας βλάχος. 
3. Έστω ότι δημιούργησες κοπάδι ή έκανες παραγωγή, που θα τη διαθέσεις έτσι ώστε να αποκτήσεις τα αναγκαία κεφάλαια να προμηθευτείς πρώτον τα προϊόντα που σου λείπουν και δεύτερον να αγοράσεις ζωοτροφές, λιπάσματα κ.λ.π.

Ο κυριότερος όμως λόγος είναι ότι δεν υπάρχει στήριξη στον νέο που γύρισε ή έμεινε στο χωριό. Δεν τον ενημερώνει κανένας τι μπορεί να καλλιεργήσει, πως πρέπει, δεν γεννιούνται οι γεωργοί αλλά γίνονται, με τι μπορεί να ασχοληθεί στον δευτερογενή τομέα, που θα διαθέσει τα προϊόντα του, αν μπορεί να ενταχθεί σε κάποιο πρόγραμμα, που μπορεί και από ποιους να εκπαιδευτεί.

Πρέπει επειγόντως να δημιουργηθεί Υπηρεσία Στήριξης Νέων Δαστηριοτήτων για τους παλλινοστούντες Ευρυτάνες αλλά και τους  μόνιμους κατοίκους, και στους δύο δήμους της Ευρυτανίας ή από την Περιφερειακή Ενότητα. Να στελεχωθεί με κατάλληλο προσωπικό, γεωπόνους, κτηνιάτρους, οικονομολόγους. Να απευθύνεται ο  ενδιαφερόμενος και η κάθε περίπτωση να εξετάζεται ξεχωριστά. Να τον επιμορφώνουν και να τον στηρίζουν μόνιμα με τεχνογνωσία. Να δημιουργήσουν μητρώο παραγωγών αλλά και επαγγελματιών. Να συνδέσει την παραγωγή με κέντρα διάθεσης προϊόντων. Να ενθαρρυνθεί η δημιουργία κέντρων επεξεργασίας και  τυποποίησης των προϊόντων.  Η διάθεση προϊόντων χωρίς μεσάζοντες από το δήμο Καρπενησίου, να γίνεται και αντίστροφα. Ευρυτανικά προϊόντα, αφού θα υπάρχουν,  να διατίθενται  χωρίς μεσάζοντες.

Όταν ο νέος αγρότης ή κτηνοτρόφος γνωρίζει ότι θα διαθέτει τα προϊόντα που παράγει, αλλά και θα έχει την στήριξη της υπηρεσίας, θα δει τη ζωή του να αλλάζει. Συγχρόνως θα αυξηθούν οι θέσεις στον τομέα παροχής υπηρεσιών και εμπορίου, με αποτέλεσμα να αρχίσει η ανάπτυξη των χωριών μας.

Τα χωριά μας δεν μπορούν να ζήσουν όσους κατοικούσαν σε αυτά προπολεμικά, αλλά μπορούν να ζήσουν αρκετούς προσφέροντας ένα αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης αρκεί να υπάρξει συντονισμένη αλλά και μελετημένη παρέμβαση της πολιτείας. Ένα «σύμφωνο ανάπτυξης » από το δήμο μας για τα χωριά μας θα ήταν μία καλή αρχή.

Χρήστος Γιαννακόπουλος

χrgian.blogspot.com

Χωριάτικοι Αντίλαλοι, τεύχος 141

Υποτροφίες από το ΒΕΛΟΥΧΙ

Το Σάββατο 9 Μαρτίου 2013 και ώρα 16:00 σε ειδική  εκδήλωση που θα γίνει στο ξενοδοχείο ΠΑΡΝΩΝ, Γ' Σεπτεμβρίου και Χαλκοκονδύλη (πλατεία Λαυρίου), στην Αθήνα, θα απονεμηθούν οι υποτροφίες  στους Ευρυτάνες Φοιτητές και Σπουδαστές που επελέγησαν από την Επιτροπή Υποτροφιών για το ακαδημαϊκό έτος 2012 – 2013.

         Προκειμένου η Επιτροπή Υποτροφιών της Ένωσης Ευρυτάνων Αμερικής «ΤΟ ΒΕΛΟΥΧΙ» να επιλέξει του υποτρόφους για το ακαδ.έτος 2013-2014 καλεί τους ενδιαφερομένους, που οι γονείς τους κατάγονται από την Ευρυτανία  να υποβάλλουν σχετική αίτηση και τα παρακάτω δικαιολογητικά:

Α: ΟΙ ΠΡΩΤΟΕΤΕΙΣ

1.        Επικυρωμένο  φωτοαντίγραφο  του  Απολυτηρίου  Λυκείου

2.       Βεβαίωση  Πανεπιστημιακής  ή  άλλης  Σχολής  Τριτοβάθμιας  Εκπαίδευσης  που  αναφέρεται  στην  εγγραφή  στο  Α΄  Έτος  και  τη  σειρά  επιτυχίας.

3.       Πιστοποιητικό  σπουδών  με  αναλυτική  βαθμολογία  του  Α΄ εξαμήνου  και  Γενικό  Μέσο  Όρο.

4.       Πιστοποιητικό  απορίας  των  τοπικών  αρχών  διαμονής  ή  φωτοαντίγραφο εκκαθαριστικού της  Δ.Ο.Υ.(Εφορίας).

5.       Πιστοποιητικό  Πολυτεκνίας  (αν  υπάρχει).

6. Δύο (2)  Συστατικές  Επιστολές   από  καθηγητές  της  Σχολής  στην  οποία  φοιτά. 

Β.  ΟΙ  ΦΟΙΤΗΤΕΣ  ΑΛΛΩΝ  ΕΤΩΝ

1.      Πιστοποιητικό  σπουδών  με  αναλυτική  βαθμολογία  όλων  των εξαμήνων  και  Γενικό  Μέσο  Όρο.

2.      Πιστοποιητικό  απορίας  των  τοπικών  αρχών  διαμονής  ή  φωτοαντίγραφο εκκαθαριστικού της  Δ.Ο.Υ.(Εφορίας).

3.      Πιστοποιητικό  Πολυτεκνίας  (αν  υπάρχει).

4.       Δύο (2)  Συστατικές  Επιστολές   από  καθηγητές  της  Σχολής  στην  οποία  φοιτά. 

 Οι ενδιαφερόμενοι παρακαλούνται να υποβάλλουν τις αιτήσεις με τα απαραίτητα δικαιολογητικά μέχρι τις 10 Μαΐου 2013  με επιστολή ή ιδιοχείρως στον Βασίλειο Τριχιά – Κρήτης 28, 15121 Πεύκη, τηλ.: 2108020267,6979123301.

Το έντυπο της αίτησης διατίθεται από τον Βασίλειο Τριχιά ή τον Κώστα Αβράμπο, Ξενοδοχείο ΠΑΡΝΩΝ,  Γ' Σεπτεμβρίου και Χαλκοκονδύλη (πλατεία Λαυρίου), στην Αθήνα ή στην ηλεκτρονική διεύθυνση users.sch.gr/xrgian

Για τη χορήγηση της οικονομικής βοήθειας (υποτροφίας) λαμβάνονται υπόψη τα παρακάτω κριτήρια:

1.      Η Οικονομική και Οικογενειακή κατάσταση του υποψηφίου (κύριο κριτήριο)

2.      Η Βαθμολογία.

Ελλιπή δικαιολογητικά δεν λαμβάνονται υπόψη.

Περί Συλλόγων

Είναι γεγονός ότι οι Σύλλογοι συρρικνώνονται και το ενδιαφέρον των μελών τους για συμμετοχή σε αυτούς περιορίζεται. Ερωτήματα όπως τι χρειάζεται ο Σύλλογος για ένα χωριό, σε ποιον ανήκει, ποιο το μέλλον του, από τι κινδυνεύει, τι κάνει για το χωριό και τα μέλη του, και κρίσεις όπως δεν κάνει τίποτα, όσο είναι κάποιοι θα υπάρχει, δεν συμμετέχω για να προβάλλονται άλλοι, δεν πάω γιατί είναι μόνο συνταξιούχοι, βαρέθηκα όλο τα ίδια και τα ίδια, διατυπώνονται και πρέπει να απαντηθούν. Επίσης, διαπιστώσεις μελών του διοικητικού συμβουλίου , όπως απογοητεύτηκα, κουράστηκα, δεν συμμετέχουν τα μέλη, «τα ακούω και από πάνω», ας έρθουν και αυτοί που φωνάζουν να δούμε τι θα κάνουν, να έρθουν νέοι να ασχοληθούν, πρέπει και αυτές να συζητηθούν.
Οι περισσότεροι Σύλλογοι των χωριών μας ιδρύθηκαν τη δεκαετία του 70 και 80, με κάθε χωριό να έχει τουλάχιστον ένα. Η γενιά που ίδρυσε τους Συλλόγους σχεδόν έχει σβήσει λόγω ηλικίας. Η επόμενη γενιά που ζυμώθηκε με τους ιδρυτές και συνέχισε τη λειτουργία τους δημιουργικά, άρχισε
και αυτή να αποσύρεται. Η επόμενη γενιά, δεν φαίνεται να ακολουθεί με ζήλο αφού τα βιώματα του
χωριού για αυτήν είναι κυρίως από τις διηγήσεις…
Για να συνεχίσει ένας Σύλλογος να εκπληρώνει τους σκοπούς του πρέπει να διέπουν τη λειτουργία
του οι παρακάτω βασικές αρχές που όταν τηρούνται δίνουν απαντήσεις στα παραπάνω ερωτήματα:
1. Ο Σύλλογος ανήκει στο χωριό και τους χωριανούς. Δεν ανήκει σε κόμμα, δημοτική παράταξη,
δημοτική αρχή. Πρέπει να συνεργάζεται με οποιονδήποτε όπου και αν ανήκει, που εξυπηρετεί τους
σκοπούς του. Ασκεί κριτική σε ενέργειες που δεν συμφωνεί και για παραλείψεις, επαινεί το σωστό
από όπου και αν προέρχεται. Όταν αυτά τηρούνται ο Σύλλογος τυγχάνει το σεβασμό όλων.
2. Ο Σύλλογος δεν είναι λίγα πρόσωπα, είναι όλα τα μέλη του. Μπορεί κάποιοι να σηκώνουν το
βάρος της λειτουργίας του αλλά αυτό είναι αναγκαίο όταν δεν υπάρχει επαρκής προσφορά δυνάμε-
ων από τα μέλη του.
3. Ο Σύλλογος στηρίζεται στην εθελοντική προσφορά των μελών του και δεν υπάρχει καμία ομοι-
ότητα μεταξύ Συλλόγου και συνδικαλιστικού Σωματείου.
4. Ο Σύλλογος δεν έχει παρέες στο Διοικητικό του Συμβούλιο. Δεν υπάρχει αντιπολίτευση και
συμπολίτευση. Όλοι συμμετέχουν ισότιμα με τη γνώμη τους και δεν είναι λογικό πάντα να διαφω-
νούν οι ίδιοι.
5. Ο Σύλλογος οργανώνει εκδηλώσεις το καλοκαίρι στο χωριό για ψυχαγωγία αλλά και προβολή
των πολιτιστικών στοιχείων του χωριού.
6. Ο Σύλλογος οργανώνει εκδηλώσεις στην πόλη που έχει την έδρα του για να τονωθούν οι δε-
σμοί μεταξύ των μελών του, να διατηρηθούν τα ήθη και έθιμα του χωριού.
7. Ο Σύλλογος εκδίδει βιβλία για να καταγράψει την ιστορία και τον πολιτισμό του χωριού.
8. Ο Σύλλογος περιοδικά εκδίδει έντυπο, για ενημέρωση των μελών του, προβολή των δραστη-
ριοτήτων του αλλά και των προβλημάτων του χωριού, καταγραφή της ιστορίας και λαογραφίας,
προβολή του χωριού.
9. Ο Σύλλογος αναδεικνύει τοπικά ζητήματα που σχετίζονται είτε με την ανάπτυξη, είτε με τον
πολιτισμό.
10. Ο Σύλλογος καλλιεργεί συνεργασίες με άλλους Συλλόγους για την επιτυχία κοινών σκοπών.
11. Ο Σύλλογος δημιουργεί πολιτιστικές ομάδες για να ενισχύσει τους δεσμούς των μελών του και
τη διατήρηση της πολιτιστικής κληρονομιάς.
12. Ο Σύλλογος ανοίγει την πόρτα στους νέους και τους καλεί όχι να εφαρμόσουν αυτά που οι με-
γάλοι σκέφτηκαν για αυτούς αλλά οι ίδιοι να αποφασίσουν τι θα κάνουν και πώς.
13. Ο Σύλλογος πρέπει να πραγματοποιεί κοινώς αποδεκτές ενέργειες γιατί δεν κινδυνεύει από
αυτούς που δεν ακολουθούν λέγοντας «δεν κάνει τίποτα» αλλά όταν τα μέλη του δεν συμφωνούν
με αυτά που κάνει.
Για να ισχύσουν τα παραπάνω πρέπει να πληρούνται πολλές προϋποθέσεις. Θα αναφέρω τη ση-
μαντικότερη: πρέπει να υπάρχουν μέλη που πιστεύουν στο Σύλλογο, σκέφτονται συλλογικά και
έχουν τη διάθεση και δυνατότητα να προσφέρουν εθελοντικά, χωρίς να περιμένουν ανταλλάγματα,
ή να φείδονται χρόνου και κόπου. Η ικανοποίηση της προσφοράς πιστεύω ότι αξίζει τη θυσία.

Χρήστος Γιαννακόπουλος
(Περιοδικό Χωριάτικοι Αντίλαλοι, τεύχος 139)