Τετάρτη 21 Αυγούστου 2013
Σάββατο 10 Αυγούστου 2013
Υπηρεσία Στήριξης Νέων Δαστηριοτήτων Μπορεί να αναπτυχθεί ο τόπος μας να ζήσει ανθρώπους;
Διαβάζοντας τα στοιχεία των απογραφών πριν το 1950 για τα
χωριά μας, και βλέποντας την σημερινή τους κατάσταση, γεννάται το ερώτημα,
είναι δυνατόν αυτός ο τόπος να ζούσε τόσους πολλούς ανθρώπους;
Οι καλλιεργήσιμες εκτάσεις λίγες σε σχέση με τον πληθυσμό,
τα μέσα πρωτόγονα, υποδομή μηδέν, πως ζούσαν; Η απάντηση είναι: Δεν ζούσαν.
Πείναγαν. Αν είχαν ψωμί ήταν ευτυχισμένοι. Δεν περνούσαν καλά επειδή τους έλειπαν
τα αγαθά. Τα χρήματα δεν υπήρχαν για να τα αποκτήσουν. Έτρωγαν κρέας
Χριστούγεννα και Πάσχα όχι επειδή δεν υπήρχαν χασάπικα, αλλά δεν είχαν λεφτά να
το αγοράσουν. Κατανάλωναν ότι παρήγαγαν. Αντάλλαζαν προϊόντα αλλά και
υπηρεσίες. « Έλα να με βοηθήσεις να σπείρουμε, γιατί η σπορά πρέπει να
ολοκληρωθεί την ίδια ημέρα, και εγώ θα έρθω να βοηθήσω εσένα» ή οι
τσοπάνηδες παρέα κουρεύανε τα κοπάδια τους.
Έτσι, άρχισαν να εγκαταλείπουν τα χωριά για μια καλύτερη ζωή.
Αν υπήρχαν οι σημερινές υποδομές, δρόμος, ηλεκτρικό ρεύμα,
τηλέφωνο, δεν θα ζούσαν και πολύ καλύτερα. Με τι θα πλήρωναν την ΔΕΗ, θα
αγόραζαν αυτοκίνητο. Αν είχαν λεφτά να χρησιμοποιήσουν τρακτέρ, θα πληρώνανε
και τότε αυτούς που είχανε ζευγάρι ή θα είχαν οι ίδιοι άλογα και δεν θα
καλλιεργούσαν με το τσαπί. Εργατικά χέρια είχαν, χρήματα δεν είχαν. Το χωριό δεν μπορούσε να θρέψει τόσους
πολλούς κατοίκους. Δεν έφτανε η γη, ο τόπος.
Και όταν έμειναν
λίγοι, ζούσανε καλύτερα; Ασφαλώς βελτιώθηκε
το βιοτικό επίπεδο, αλλά μάλλον από τις συντάξεις και όχι από την παραγωγή. Σε
αυτό συνηγορεί και το γεγονός ότι σήμερα, την εποχή της κρίσης, πολύ σκέπτονται
να γυρίσουν στο χωριό και κάποιοι το έχουν ήδη κάνει, αλλά και αυτοί οι νέοι
που δεν έφυγαν από το χωριό, δεν τα καταφέρνουν καλά και στην καλύτερη των περιπτώσεων, ζουν με τη σύνταξη
του ΟΓΑ των γονέων.
Θεωρητικά, υπάρχουν οι υποδομές σήμερα, γιατί δεν μπορούν να
ζήσουν. Να δούμε κάποιους λόγους:
- Ο τόπος είναι σχετικά λίγος, χρόνια εγκαταλειμμένος, έπεσαν τα τείχη, γέμισε χορτάρια, δένδρα και αγκαθιές. Πρέπει να τον ξανακάνουν χωράφια.
- Η δημιουργία κοπαδιού και κτηνοτροφικής μονάδας δεν γίνεται από μία μέρα στην άλλη, απαιτεί κεφάλαιο αλλά και γνώσεις. Δεν είναι εύκολο να γίνει ο καθένας βλάχος.
- Έστω ότι δημιούργησες κοπάδι ή έκανες παραγωγή, που θα τη διαθέσεις έτσι ώστε να αποκτήσεις τα αναγκαία κεφάλαια να προμηθευτείς πρώτον τα προϊόντα που σου λείπουν και δεύτερον να αγοράσεις ζωοτροφές, λιπάσματα κ.λ.π.
Ο κυριότερος όμως λόγος είναι ότι δεν υπάρχει στήριξη στον
νέο που γύρισε ή έμεινε στο χωριό. Δεν τον ενημερώνει κανένας τι μπορεί να
καλλιεργήσει, πως πρέπει, δεν γεννιούνται οι γεωργοί αλλά γίνονται, με τι
μπορεί να ασχοληθεί στον δευτερογενή τομέα, που θα διαθέσει τα προϊόντα του, αν
μπορεί να ενταχθεί σε κάποιο πρόγραμμα, που μπορεί και από ποιους να
εκπαιδευτεί.
Πρέπει επειγόντως να δημιουργηθεί Υπηρεσία Στήριξης Νέων Δαστηριοτήτων για τους παλλινοστούντες Ευρυτάνες
αλλά και τους μόνιμους κατοίκους, και
στους δύο δήμους της Ευρυτανίας ή από την Περιφερειακή Ενότητα. Να στελεχωθεί
με κατάλληλο προσωπικό, γεωπόνους, κτηνιάτρους, οικονομολόγους. Να απευθύνεται
ο ενδιαφερόμενος και η κάθε περίπτωση να
εξετάζεται ξεχωριστά. Να τον επιμορφώνουν και να τον στηρίζουν μόνιμα με
τεχνογνωσία. Να δημιουργήσουν μητρώο παραγωγών αλλά και επαγγελματιών. Να
συνδέσει την παραγωγή με κέντρα διάθεσης προϊόντων. Να ενθαρρυνθεί η δημιουργία
κέντρων επεξεργασίας και τυποποίησης των
προϊόντων. Η διάθεση προϊόντων χωρίς
μεσάζοντες από το δήμο Καρπενησίου, να γίνεται και αντίστροφα. Ευρυτανικά
προϊόντα, αφού θα υπάρχουν, να διατίθενται
χωρίς μεσάζοντες.
Όταν ο νέος αγρότης ή κτηνοτρόφος γνωρίζει ότι θα διαθέτει
τα προϊόντα που παράγει, αλλά και θα έχει την στήριξη της υπηρεσίας, θα δει τη
ζωή του να αλλάζει. Συγχρόνως θα αυξηθούν οι θέσεις στον τομέα παροχής
υπηρεσιών και εμπορίου, με αποτέλεσμα να αρχίσει η ανάπτυξη των χωριών μας.
Τα χωριά μας δεν μπορούν να ζήσουν όσους κατοικούσαν σε αυτά
προπολεμικά, αλλά μπορούν να ζήσουν αρκετούς προσφέροντας ένα αξιοπρεπές
επίπεδο διαβίωσης αρκεί να υπάρξει συντονισμένη αλλά και μελετημένη παρέμβαση
της πολιτείας. Ένα «σύμφωνο ανάπτυξης » από το δήμο μας για τα χωριά μας θα
ήταν μία καλή αρχή.
Χρήστος Γιαννακόπουλος
χrgian.blogspot.com
Χωριάτικοι Αντίλαλοι, τεύχος 141
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)